Geri kaldığımız konulardan biri şüphesiz ki sosyal ve kültürel faaliyetlerdir.
Ailelerde sosyal ve kültürel faaliyetler söz konusu olunca kermesten başka bir konu bilmiyor gibiler.
Kermes Kurup Para Toplama Sosyal Faaliyetler A.Ş.
Tabi ki, bunun güzel veya doğru olmadığını iddaa etmiyorum ne de olsa halk olarak bir yerlere toplanıyoruz bu sayede ve bu çok güzel bir durum.
Sadece bunu farklı sosyal faaliyetler içinde uygulamaya sokabilsek çok daha güzel olmazmıydı? Mesela folklore, saz ve müzik, tiyatro gibi sosyal ve kültürel faaliyetlere daha fazla önem verilse?
Ve bu yalnızca ‘tanıdık bir isim gelmiş dur gidip bir fotoğraf çektireyim’ derdine düşmeden olsa? Burada yaşayan gençlerin gösterilerini izlemek gibi mesela?
Bir çok aile için bunlar malesef ki çok gereksiz olarak görünüyor. Halbu ki bu üstte saydığım üç sosyal faaliyete katılmış biri olarak bana ve bu gruplara katılan arkadaşlara neler kattığına şahit oldum, ve bununla beraber ne kadar desteksiz kaldığımıza da.
Özellikle ailelerin birçoğu çocuklarının katılmaması için devamlı baskı yaptıklarını duyuyordum.
Düşünsenize tiyatro eğitimine katılan bir genç inanılmaz derecede özgüven depolayabilir ve bu gelecekte hayatta çok daha iyi noktalara varmasına sebep olabilir.
Ilk günlerde katılan ve utandığı için tek bir kelime edemeyen bir arkadaşın 2. yıl sonunda inanılmaz yol kat edip rahatlıkla ve daha düzgün bir Türkçe ile hemde her kim olursa olsun rahatlıkla diyaloğa girdiğini bu gözler gördü. Ve bu gelişim yalnızca 1 kişi için geçerli değildi, bir çok katılan arkadaşlarımız için geçerli idi!
Anneler ve babalar veya başka büyükler böyle yerlerin ahlaksızca olduğunu, doğru yerler olmadığını ve bırakması gerektiğini savunuyorlardı bazı arkadaşlara? Bilgisizlik midir? Yoksa gereksiz yere oluşturulmuş tabular mı?
Büyükleri bu konularda aslında sözü değerli olan Türk asıllı politikacılarımızın ele alması gerekir. Artık 2019 yılında yaşadığımızı ve bu gibi eğitimlerin bizlere neler katabileceğini anlatmalıdırlar. Onların bu konularda daha bilgili olduklarına eminim.
Bu işlerin yalnızca tiyatro, folklor, saz, müzik gösterileri düzenleyip alkış almakla olmadığının gayet iyi farkında olduklarına da eminim.
Ve yalnızca tiyatroda müzik folklor değil.
Bundan 5 sene evvel 50 yılımızı kutlamak için projelere kalkışmış ama hiçte başarılı bir organizasyon yapamamış bir milletiz. Belki bir çoğunuzun bundan haberi bile yoktur.
Neden bu ve buna benzer konularda başarılı olamıyoruz?
Kahvelerde, diskolarda ve dedikodulara harcadığımız enerjiyi neden bu konularda harcamıyoruz?
Neden kültürel olarak kendimizi geliştirmemek için bunca çaba sarf ediyoruz?
Ve en önemlisi ise ne zaman bunları yapacağız?
Destek kimlerden gelecek?
Kimler bu konuda ciddi adımlar atacak diye uzun senelerdir düşünüyor ve bekliyorum.
Bu arada bu faaliyetleri yürüten kuruluşların başında ki güzel insanlar, rekabet tabi ki de güzeldir ama azınlık olarak rekabetten çok birbirinize destek olmanız gerekir.
Birleştiğiniz an sesinizi duyan çok olur, sesinizi duyan çoğaldıkça destekte çoğalır ve güzel projeler çıkar, buda politikacıların ilgisini fazlasıyla çeker ve buda desteğin artacağı anlamına gelir.
Yada BİRİ kendiliğinden artik bu işe el atar.
NOT: Tiyatro salonuna parasını verdim dilediğim gibi hareket ederim düsüncesiyle gelen veya yalnızca dikkat çekmek için farklı şekillere giren güzel abiciğim/ablacığım, sahnede emek veren(ler)i saygılı bir şekilde izleyen seyirciler görmek isteriz. SAYGI.
Cem Sonakalan
Kalemine saglik babacan guzel bir makale olmus