Ressam Ruhi Arel, 1880 yılında İstanbul’da doğmuştur. Bahriye Mektebi’ni bitirdikten sonra, Sanayi-i Nefise Mektebi’nde (Güzel Sanatlar Akademisi) eğitim almıştır. 1909 yılında mezun olduktan sonra, Paris’e giderek Fernand Cormon’un atölyesinde eğitim görmüştür.
1914 yılında Birinci Dünya Savaşı’nın çıkmasıyla İstanbul’a dönen Arel, Sanayi-i Nefise Mektebi’nde perspektif dersleri vermeye başlamıştır. Ancak, bir süre sonra, Akademi’deki sanat eğitimini, çağın gidişine uygun görmediği için görevinden ayrılmıştır. Darüleytam, Kabataş, Namık Kemal, Kız Muallim okullarında ve Bahriye’de resim öğretmenliği yapmıştır. Osmanlı Ressamlar Cemiyeti’nin kurucusu idi. Keman çalar, iyi derecede İngilizce ve Fransızca bilirdi.
Ruhi Arel, Türk izlenimci kuşağının en güçlü temsilcilerinden biridir. Eserlerinde, özellikle İstanbul’un manzaraları ve halk yaşamını konu edinmiştir. Kompozisyonları ve portrelerinde çok başarılı olan Arel, yöresel yaşama eğilimli bir sanatçı olarak bilinir.
Ruhi Arel’in eserleri, İstanbul Modern Sanat Müzesi, Sakıp Sabancı Müzesi ve Pera Müzesi gibi önemli müzelerde sergilenmektedir.
Ruhi Arel’in en önemli eserlerinden bazıları şunlardır:
- İstanbul Manzarası (1910)
- Sakıp Sabancı Müzesi
- Köylü Kızı (1912)
- Pera Müzesi
- Portre (1915)
- İstanbul Modern Sanat Müzesi
Ruhi Arel, 14 Ekim 1931 tarihinde İstanbul’da 51 yaşında ölmüştür.
