EYAD BAŞKANI İDDİALARI CEVAPLADI

Kısa adı EYAD olan Emirdağ Yardımlaşma Derneği Başkanı Metin Edeer, özürlü arabası çalışmaları üzerine bir süredir yapılan iddiaları cevapladı.

Bir süredir yapılan gereksiz dedikodulardan bıktığını dile getiren Başkan Edeer, iddiaların ve dedikoduların asılsız olduğunu ifade ederken, Allah’tan başka kimseye veremeyeceği hesabının olmadığını söyledi.

Dedikodulardan bıktığı için, dernek olarak bu yardım çalışmalarını gerçekleştirmeyeceklerini açıklayan Başkan Edeer, buna sebep olanları büyük bir vebalin beklediğini sözlerine ekledi.

İşte röportaj:

KISACA METİN EDEER’İ TANIYALIM

M.E.: “Afyonkarahisar’ın Emirdağ ilçesindenim. 1978 yılından bu yana Belçika’dayım. 1985 yılından bu yana kendi işyerim olan Metin Pide’yi çalıştırıyorum. 1997 yılından kurulan EYAD’ın uzun yıllardır başkanlığını yürütüyorum.”

EYAD’IN FAALİYETLERİ NELERDİR?

M.E.: “EYAD, Emirdağ Yöresi Yardımlaşma Derneği anlamına geliyor. Dernek, Emirdağlıların bir araya gelerek, yörelerine yardım etmek üzere kurulan yöresel bir dernektir. Dernek zamanla büyüdü ve şimdi daha farklı bir boyuta yükseldi. Şu anda dernek, Belçikalı makamlarınca tahsis edilen maaşlı altı tane elemana sahip. Dernekte çok farklı faaliyetler yürütülüyor. Fransızca kursu, seramik kursu, çeşitli okullarda kurslar veriyoruz, sergiler açıyoruz, vs… Bir kanadımız ise Türkiye’de hayır ve hasanet işlerine bakıyor. Yıllardır özürlüler için araba götürüp dağıtıyoruz. Ancak bu seneden itibaren götürmeme kararı aldık. Çünkü çok çeşitli dedikodulara ve iddialara sebep oluyor.”

NE TÜR İDDİALAR YAPILIYOR?

M.E.: “Bu arabalar nasıl alınıyor? Nasıl gidiyor? Finansörlüğünü kim yapıyor? Gibi bir takım sorular soruluyor. Bu arabaların finansörlüğünü buradaki veya Türkiye’deki bazı zengin hayırsever iş adamları yapıyor. Ama bu insanların isimlerini açıklarsak, yapılan hayırların bir anlamı kalmaz. İşte biz buradan ucuza alıyormuşuz. Haliyle her mal gibi özürlü arabasının da yüz lira’ya olanı da var beş yüz lira’ya olanı da var. Biz bunun bir orta kalitesini alıyoruz ve Türkiye’ye gönderiyoruz. Sonra bu arabaları tanıdıklarımıza verildiği söyleniyor. Biz, sadece raporu olan, bu arabaya ihtiyacı olan herkese veriyoruz. Ancak maddi durumu iyi olan ve Avrupa akrabası olanlara vermiyoruz. Çünkü maddi durumu iyi olan bu aracı Türkiye’den kendisi de alabilir. Avrupa’da akrabası olanlar da akrabalarından yardım istesin. Veyahut şöyle bir sistem var. Derneğe gelip, bir akrabası olup, özürlü arabası isteyenler oluyor. 2 özürlü arabası parası karşılığında, o kişinin akrabasına özürlü arabası veriliyor. Emirdağ’danda da bir takım iddialar öne atıldı. Arabaların özürlülere satıldığı söylentileri yapıldı. Madem öyle, bir kişiyi çıkartıp, benim ona bu arabayı para karşılığında sattığımı ispat etsinler. Bu tür iddialar bizi gerçekten üzüyor.”

ÖZÜRLÜ ARAÇLARINI GÖNDERMEK KOLAY MI?

M.E.: “Çok zor bir iş. Zorlu bir süreç. Özürlü arabalarını göndermek üzere yaptığımız çalışmalar yaklaşık bir buçuk ayımızı alıyor. Bu arabaların burada bakımları yapılıyor, aküleri yenileniyor, kömürleri yenileniyor, TIR masrafı, vs. Mesela bir TIR’ın Emirdağ’a veya Eskişehir’e gitmesi tam dört bin euro’ya mal oluyor. Ancak bütün bunlar her zaman iddialara ve dedikodulara sebebiyet verdiği için artık ben usandım ve artık bu yardımları yapmayı düşünmüyorum. Şimdi en son giden özürlü arabaları, Afyon belediyesi vasıtasıyla Gaziler tarafından gönderilen paralarla alındı ve oradaki ihtiyaç sahiplerine verilecek. Gazeteciliğe soyunan veya palazlanan bazı arkadaşlar kendilerine bir yer edinmek için bazı dedikoduları yazıp çiziyorlar ama Metin Edeer’in böyle gelirlere ihtiyacı yok. Metin Edeer’in otuz yıldır burada şükür iyi giden işleri var. Özürlü arabalarına veya derneğin parasına falan tenezzül edecek bir insan değilim.”

EYAD BUGÜNE KADAR TOPLAM KAÇ TANE ÖZÜRLÜ ARABASI GÖNDERDİ?

M.E.: “Bugüne kadar akülü olarak 2 bin 450 civarında özürlü arabası gitti. Biz bu arabaları sadece Emirdağ bölgesine dağıtmıyoruz. Silopi’den, Diyarbakır’dan, Adana’dan, Elazığ’dan, Malatya’dan, Sivas’tan, Iğdır’dan bize ulaşan mektupları gösterebilirim. Biz o yerlere birçok araba gönderdik. Bazıları bizi bölgecilik yapmakla suçluyor. Tamam, biz bu arabaları Emirdağ’a gönderiyoruz ama oradan da dağıtımını yapıyoruz çünkü dağıtımını oradan yapmak bizim açımızdan daha kolay.”

ARTIK ÖZÜRLÜ ARABASI GİTMEYECEĞİNE GÖRE, İHTİYAÇ SAHİPLERİ ZOR DURUMDA KALMAZ MI?

M.E.: “Bu konuda dedikodu yapanlar, bu arabaları ihtiyaç sahiplerine alsınlar. Üstelik dedikodu yapanları tanıyorum. Onlar Emirdağ’da “Adamım” diye geziniyorlar. Artık bu arkadaşlar alsınlar bu arabaları. Böyle durumlar beni gerçekten üzüyor. Burada herkes beni tanır. Allah’a şükür veremeyeceğim hiçbir hesabım yok. Varsa ancak Allah’a verecek hesabım vardır. Bu meraklı arkadaşlar buraya gelsinler, her şeyi detaylı bir şekilde kanıtlarım. Eleştiri alacaksın ama yapıcı eleştiriler olmalı. Ayrıca bu çalışmayı sadece EYAD yapmıyor. Bunu birkaç tane dernek daha yapıyor. Belçika’dan da var Hollanda’dan da var. Bu eleştiriyi yapanlar madem o kadar çok biliyorlar, onlar yapsın. Yapsınlar ki, onları alkışlayalım. Mesela burada bir dernek var. Yılda bir TIR yapabiliyor. Üstelik bunu yapan üç tane bayan. Ben bunları en samini duygularımla alkışlıyorum. Aslında biz bu işe başlarken, bu bayanlardan feyz aldık. Bu çalışmayı yapan Sivaslılar var, Kayserililer var ama ben hepsine helal olsun diyorum. Bir özürlünün altına o arabayı verip, o özürlünün mutluluğunu görmedikten sonra bu işin tadına varılmaz. Burada klavye başında eleştiri yapmak kolay iştir.”

Röportaj/Fotoğraflar: Cafer Yıldırımer

Galeriyi Görüntüle