Klavye, Kalem, Divit, Kelam insanlığa yön verir.
İyi olmayı iyilik görmeyi hep karşımızdakinden bekleriz..! Sormayız kendimize ne kadar iyi olduğumuzu..?
Kişi kendisini sorguya çekemiyorsa, her daim soru işaretini karşısındakine koyar…
Ego kadar kötü bir halvet varmı cihanda..?
Cahil insan ego’yu benimser..!
Oysa ego şeytanın ekmeğidir..!
Cahil; şeytanın ekmeği ile beslenir, ve haram zaman zaman burnundan fitir fitir gelir haramzadenin, lakin cahil başına gelenlerin neden geldiğinin farkına varmadan habire şımarır.
Tefekkür terazisinde tarta bilse kiṣi kendisi, Yaratan’dan korkar, kuldan utanır yüzü kızarır, secdeyeye kapanır behemehâl..!
Müsbet olan divit, kalem, kelam, klavye, insanlığa yön verir yeterki insan olan hissesini almasını bilsin tarihe düşülen notlardan..!
Cahilin ezberi küfürde güçlüdür. Küfür ile âbat olunsa ṣeytan cennet ile müjdelenirdi, binanaleyh küfür ehlinin klavuzu ṣeytan aleyhilanedir.
Helâl harmanına haramı ekleyip ceç eden cahil, boynundaki torba, kasandaki varlağın gizlediğin öşürden ağır, yediğin içtiğin haram iken gülüp oynayıp kârdamıyım zannedersin.
Dokunursa, hak için sözüm
Tefekkür et kızarsın yüzün
Aklı malum fikri yok öküzün
Kalem kelamdır saf ikizim.
Oturma ṣeytan sofrasına
Bakma sahtekar yasasına
Yarsıma Karun’lar kasasına
Alın terin kâfidir kısa ömrüne.
Bak aklı güdüğe şükret hale
Helâlinden tüket girme vebâle
Unutma dünün gülme garibe
Abdil’im Hakkı yazzın klavye.
Abdil Göktekin
