Basmadan kadifedendi sayası,
Ne tırnağı vardı ne de boyası,
Yakardı çatlak ellere kınası,
Nasırlı idi elleri annemin.
**
Heybeler dokurdu, kilim dokurdu,
Gaz lambası yanar Kur’an okurdu,
Güğümleri kazanları bakırdı,
Çok tatlı idi dilleri annemin.
**
Diz çökmeden suyu bile içmezdi,
Başını örter sokakta açmazdı,
Erkek yolunu kesip de geçmezdi,
Omuzda gitti salları annemin.
**
Babam yatmadan o asla yatmazdı,
Ekmek bayat diye çöpe atmazdı,
İşine hile ve yalan katmazdı,
Gözümden gitmez halleri annemin.
**
Akşamdan yarına yaprak sarardı,
Harman savururdu haşhaş kırardı,
Kağnı gölgesine sofra kurardı,
Toz savururdu yolları annemin.
**
Yogurt çalardı taş gibi tutardı,
Çayına ıhlamur kekik katardı,
Bahçesinde menekşeler biterdi,
Mis gibi kokardı gülleri annemin.
**
Kirman eğirirdi, kazak örerdi,
Kazanlar kaynatır bulgur sererdi,
Kapılardan besmeleyle girerdi,
Yorgun düşerdi dalları annemin.
**
Sabah ezanından evvel kalkardı,
Ocağın altını hemen yakardı,
Hamur mayasını una katardı,
Çok bükülürdü belleri annemin.
**
Göz hakkı verirdi ekmek ederken,
Kısık sesle konuşurdu söylerken
Besmeleyle baslardı yemek yerken
Şükür eserdi yelleri annemin.
Şair Ebuzer Ozkan
Resimdeki, benim Anneannem, canim ebem benim …
Sen gideli kimse candarma demiyo bana…
sariyorum baga yapraklarini, her topladigimda dilimdesin canim ebem benim!! Derdin dik sen bu agaci, ben gittigimde anarsin beni… aynen oyle oldu guzel, sari belikli ebem!