Türk edebiyatının önemli yazarlarından biri olarak kabul edilen Selahattin Enis, 1892 yılında İstanbul’da doğdu. Eğitim hayatına İstanbul’da başladı ve burada tamamladı.
Selahattin Enis, genç yaşlarda edebiyata ilgi duymaya başladı ve ilk eserlerini 1910’lu yıllarda yayımlamaya başladı. O dönemin önemli dergilerinde yazılar yazdı.
Selahattin Enis, roman, hikaye ve oyun türlerinde eserler vermiştir. Eserlerinde genellikle İstanbul’un günlük yaşamını, sosyal adaletsizlikleri ve insanların iç dünyalarını işlemiştir.
Selahattin Enis, dönemin toplumsal ve siyasi meselelerine karşı duyarlılığıyla bilinir. Eserlerinde toplumsal adaletsizlikleri, yoksulluğu ve insanların yaşadığı sıkıntıları realist bir bakış açısıyla yansıtır.
Selahattin Enis, Türk edebiyatında özellikle toplumsal meseleleri ele alışı ve realist üslubuyla dikkat çeken bir yazar olarak anılmaktadır. Eserleri, dönemin sosyal ve kültürel yapısını anlamak açısından önemli kaynaklardır.
Selahattin Enis, 11 Haziran 1942 tarihinde İstanbul’da vefat etti.
Eserleri:
Roman:
- Neriman (1912),
- Zâniyeler (1924),
- Sara (1926),
- Cehennem Yolcuları (1926),
- Orta Malı (Son Saat gazetesinde tefrika 1925-1926),
- Ayarı Bozuklar (Son Saat gazetesinde tefrika, 1926),
- Endam Aynası (Son Saat gazetesinde tefrika, 1928),
- Mahalle (Vakit gazetesinde tefrika, 1930).
Hikâye:
- Bataklık Çiçeği (1924),
- Çeşitli dergi ve gazetelerdeki hikâyeleri (1918-1928).
