Yahya Kemal Beyatlı kimdir?

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Yahya Kemal Beyatlı, 1884 yılında İstanbul’da doğmuştur. Türk şair, yazar, diplomat ve siyasetçidir. Servet-i Fünun ve Millî Edebiyat akımlarının öncülerindendir.

Eğitimi ve Kariyeri

İstanbul’da Galatasaray Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde eğitim görmüştür. 1903 yılında hukuk fakültesinden mezun olduktan sonra, 1906 yılında Dışişleri Bakanlığı’na girmiştir. 1912 yılında Roma, 1919 yılında Tahran ve 1923 yılında Paris’te görev yapmıştır.

1926 yılında siyasete atılmış ve 1927 yılında İstanbul milletvekili seçilmiştir. 1930 yılında milletvekilliğinden istifa ederek, yeniden Dışişleri Bakanlığı’na dönmüştür. 1934 yılında emekliye ayrılmıştır.

Eserleri

  • Şiir:
    • İlk Şiirler (1911)
    • Rubailer (1918)
    • Şermin (1922)
    • Süleymaniye’de Bayram Sabahı (1926)
    • Yahya Kemal’in Rubaileri (1934)
    • Kendi Gök Kubbemiz (1961)
  • Düzyazı:
    • Edebiyat-ı Cedide ve Divan Edebiyatı Hakkında Bazı Mülahazalar (1918)
    • Atatürk’ün Nutuk’u (1927)
    • Mavi ve Siyah (1962)
  • Diğer:
    • Tarih-i Edebiyat-ı Osmaniye (1928)
    • İki Mecmua (1962)

Ödülleri

  • 1911 yılında Maarif Vekâleti tarafından “Mükemmeliyet Madalyası” ile ödüllendirilmiştir.
  • 1936 yılında TBMM tarafından “Kırmızı-Yeşil İstiklal Madalyası” ile ödüllendirilmiştir.

Ölümü

Yahya Kemal Beyatlı, 1 Kasım 1958 tarihinde İstanbul’da vefat etmiştir.

Özellikleri

Yahya Kemal Beyatlı, Türk edebiyatının en önemli isimlerinden biridir. Şiirlerinde, İstanbul’a ve Osmanlı kültür ve tarihine olan sevgisini yansıtmıştır. Divan edebiyatından aldığı unsurları, modern bir anlayışla birleştirmiştir.

Beyatlı, Türk edebiyatının çeşitli türlerinde eserler vermiştir. Şiir, düzyazı ve tarih gibi alanlarda eserleri bulunmaktadır.

Beyatlı’nın eserleri, Türk edebiyatının önemli bir parçası olarak kabul edilmektedir.

Rindlerin Ölümü Şiiri

Yahya Kemal Beyatlı’nın en önemli şiirlerinden biri olan “Rindlerin Ölümü”, ölüm ve sonsuzluk temalarını işlemektedir. Şiir, bir rindin ölümünü anlatır. Rind, tasavvuf felsefesinde, dünya zevklerinden uzak duran, Allah’a yönelmiş kişiyi ifade eder.

Şiirde, rindin ölümünden sonra, ruhunun asude bir bahar ülkesine gittiği anlatılır. Rindin kalbi, bu bahar ülkesinde yıllarca tüter. Şiir, ölümden sonra hayatın devam edeceğine olan inancı ifade etmektedir.

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Uygulamayı Yükle

Uygulamamızı yükleyerek içeriklerimize daha hızlı ve kolay erişim sağlayabilirsiniz.