Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası (TCF), Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında kurulan ilk muhalefet partisidir. Mustafa Kemal Paşa’nın eski silah ve dava arkadaşları olan Kâzım Karabekir, Rauf Bey, Ali Fuat Paşa, Refet Paşa ve Adnan Bey’in öncülüğünde, 17 Kasım 1924’te kurulmuştur.
Partinin amacı, Türkiye’de çok partili demokratik sistemin kurulmasını sağlamaktı. Parti, programında, cumhuriyetin temel ilkelerini benimsemekle birlikte, bazı konularda farklı görüşlere sahipti. Örneğin, parti, devletçilik ilkesinin daha az vurgulanması ve özel sektörün daha fazla desteklenmesi gerektiğini savunuyordu.
TCF, kısa sürede halk arasında büyük bir ilgi gördü. Partinin kongresinde, 1500’den fazla delege yer aldı. Partinin seçimlere girmesi, Türkiye’de çok partili hayata geçiş için önemli bir adım oldu.
Ancak, TCF’nin faaliyetleri, Mustafa Kemal Paşa ve onun liderliğindeki Halk Partisi tarafından engellenmeye çalışıldı. TCF’nin bazı yöneticileri, “irtica” suçlamasıyla tutuklandı. Bu baskılar, TCF’nin faaliyetlerini olumsuz etkiledi.
3 Haziran 1925 tarihinde, Takrir-i Sükûn Kanunu’nun çıkarılması ile birlikte, TCF’nin faaliyetleri tamamen yasaklandı. Partinin yöneticileri, yurt dışına sürüldü.
TCF’nin kapatılması, Türkiye’de çok partili hayata geçiş sürecinin sona ermesi anlamına geliyordu. Bu durum, Türkiye’de tek parti yönetiminin kurulmasına yol açtı.
TCF’nin kapatılması, Türkiye siyasi tarihinde önemli bir dönüm noktası olmuştur. Bu olay, Türkiye’de çok partili hayata geçiş sürecinin uzun yıllar boyunca ertelenmesi anlamına geliyordu.
