Rahmân ve Rahîm olan Yüce Allah’ın (c.c.) adıyla…
Hamd âlemlerin Rabbi Allah (c.c.) içindir. Salât ve Selâm Peygamber efendimiz Hazret-i Muhammed Mustafa Sallallâhu Aleyhi ve Sellem’in, Âli’nin ve Ashâbının üzerine olsun.
Hazret-i Allah (c.c.) Fetih suresinin 1. 2. ve 3. Ayet-i Kerimelerinde şöyle buyuruyor;
“Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik. Ta ki Allah, senin geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlasın, sana olan nimetini tamamlasın, seni doğru yola iletsin ve Allah sana, şanlı bir zaferle yardım etsin.”
MEKKE’NİN FETHİ NEDİR?
10 Ocak 630 (Hicri 20, Ramazan 8) tarihinde Peygamber Efendimizin (s.a.v) komutasındaki İslam ordusunun, Mekkeli Kureyşlilerin elindeki Mekke-i Mükerremeyi fethetmesidir.
Bu fetih, İslam tarihindeki en önemli fetihlerden biridir. Bu fetih, Müslümanlar ile Kureyş kabilesi arasındaki sekiz yıl süren savaşların sonunu getirmiş ve Arap yarımadasında İslam’ın yayılışını arttırarak daha da hızlandırmıştır.
Muhterem Müslümanlar,
Mekke’nin fethinden bir süre önce Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında Hudeybiye Antlaşması yapılmıştı.
Mekkeli Kureyşlilerin müttefiki olan Beni Bekir kabilesi bu antlaşmaya karşı geldi ve Müslümanların himâyesindeki Benî Huzaa kabilesine saldırdı.
Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa Sallallahu Aleyhi ve Sellem Mekke’ye haber göndererek, canına kast edilenlerin kan bedellerinin ödenmesini veya Beni Bekir kabilesiyle olan ittifakın sonlandırılmasını, aksi halde Hudeybiye Antlaşması’nın bozulmuş sayılacağını ve savaşa mecbur kalacaklarını bildirdi. Mekkeliler, teklifleri reddettiler ve harbe hazırlanacaklarını haber verdiler.
Mekkeli müşrikler, daha sonra fikir değiştirip Ebu Süfyan’ı Müslümanları bir barışa iknâ etmesi için Medine’ye gönderdi. Ancak görüşmelerden hiçbir netice alınamadı.
Mekke’nin fethi öncesi yapılan Hudeybiye Antlaşmasını bir hatırlayalım sonra Mekke’nin fethi konusunu izah edelim inşaAllah…
HUDEYBİYE ANTLAŞMASI NEDİR?
Mekke’den göç ederek Medine’ye gelen Müslümanlar, doğup büyüdükleri yurtlarını özlemişlerdi. Mekke’deki Kâbe-i Muazzama’yı ziyaret etmek istiyorlardı. Peygamber Efendimiz (s.a.v) hicretin altıncı yılında Kâbe’yi ziyaret etmek üzere 1400 kişiyle birlikte Mekke’ye gitmek üzere yola çıktı. Mekkeliler durumu haber alınca Müslümanları Mekke’ye sokmamaya karar verdiler.
Bunun üzerine Müslümanlar, Hudeybiye denilen yerde durdular. Peygamberimiz, Hazreti Osman’ı (r.a.) elçi olarak Mekke’ye gönderip, Kâbe’yi ziyaret etmek istediklerini bildirdi. Mekkeliler Müslümanların Kâbe’yi ziyaret etmesine izin vermediler ve bunu gelecek seneye bırakmalarını istediler. Uzun görüşmelerden sonra Müslümanlarla müşrikler arasında bir antlaşma yapıldı.
Bu antlaşmanın şartları şu şekilde belirlendi:
1– Müslümanlar, bu yıl Kâbe’yi ziyaret etmeden Medine’ye geri dönecekler.
2– Gelecek yıl Mekke’ye gelebilecekler, fakat burada üç günden fazla kalmayacaklar.
3– Müslümanlar, Mekke’ye korumasız gelecekler.
4– Müslümanlar, Mekke’deki müslümanlardan hiç birini Medine’ye götüremeyecek, Medinelilerden Mekke’de kalmak isteyen olursa kalabilecek.
5– Mekkeli Müslümanlardan ve müşriklerden biri Medine’ye gidecek olursa geri çevrilecek, Müslümanlardan biri Kureyş tarafına geçerse o teslim edilmeyecek.
6– Arap kabileleri istedikleri tarafla birleşebilecek.
Antlaşmadan sonra Peygamberimiz ve beraberindeki Müslümanlar Kâbe’yi ziyaret etmeden oradan geri dönüp, Medine’ye geldiler.
MEKKE’NİN FETHİ
Medîneli Müslümanlarla Mekkeli müşrikler arasında yapılan Hudeybiye Antlaşmasına göre barışın müddeti on yıl idi. Ancak müşrikler, her geçen gün İslâm’ın bütün Arabistan’a yayılmasından rahatsız oluyorlardı. Bunun içindir ki, yavaş yavaş sulh maddelerini ihlâl etmeye başladılar. Zaman geçtikçe de sulh maddelerine karşı saygısızlık ve cür’etlerini iyice artırdılar.
Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v), 4 Ocak 630’da (Hicri 8 Ramazan 13), 10 bin kişilik bir ordu ile Medine’den yola çıktı. Bu sefer büyük gizlilik içinde yapıldı.
Allah’ın Resulü Aleyhissalatü Vesselâm 10 Ocak 630’da (Hicri 8, Ramazan 20) ordusunu 4 kola ayırdı ve ordusuna şu emri verdi:
“Size karşı konulmadıkça, size saldırılmadıkça, hiç kimseyle çarpışmaya girmeyeceksiniz, hiç kimseye dokunmayacaksınız.”
Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.v) hareket emri verdi ve Fetih Suresi’ni okuyarak Mekke’ye girdi. 3 kol herhangi bir direnişle karşılaşmazken Halid bin Velid’in komutasındaki 4. kol, İkrime bin Ebu Cehil önderliğindeki küçük bir saldırıyı geri püskürttü.
Hazreti Peygamber (s.a.v), Mekke’ye girer girmez genel af ilan edildiğini bildirdi ve Ebu Süfyan’a bildirdiği şekilde, kimseye dokunulmayacağını ilan etti. Ardından içerisinde 360 put bulunan Kâbe’ye yöneldi. İsra Suresi’nin 81. âyetini; “De ki: Hak geldi bâtıl yıkılıp gitti! Zaten bâtıl yıkılmaya mahkûmdur.” okuyarak putları birer birer devirdi. Daha sonra da beraberindeki Müslümanlarla Kâbe’yi tavaf etti.
Fetihten hemen sonra Hazreti Muhammed (s.a.v.), Kâbe’de ilk hutbesini verdi. Müslümanların karşısındaki en büyük güç ortadan kalktı. Mekke’nin fethi İslam Devleti’ne büyük itibar kazandırdı. Arap Yarımadası’nda İslam hızla yayılma imkânı buldu.
Büyük Hak dostu Hazreti Mevlânâ, bir ömür boyu akla hayâle gelmedik çileleri göğüsleyerek putları kıran Resûlullâh’a ne kadar minnettâr olmamız gerektiğini şöyle ifâde buyurur:
“Ey bugün Müslüman bulunan kimse! Eğer Hazret-i Ahmed’in (a.s.) sa’y ü gayreti ve putları kırdırmak husûsundaki himmeti olmasaydı, şimdi sen de ecdâdın gibi putlara tapardın.”
(Sa’yu gayreti; çalışması ve gayreti)
“Kuluna (Muhammed’e) yardım eden, dinini (İslamı) üstün tutan Allah’a hamdolsun.” Hamdolsun Âlemlerin Rabbi’ne, Hamdolsun Âlemlerin Sahibi’ne.
Mekke’nin Fethi mübarek olsun. Sonsuz Salat ve Selam, On bin kişilik İslam ordusuyla, Sahabesiyle Mekke-i Mükerremiyi Feth eden Peygamber Efendimiz Hazret-i Muhammed Mustafa Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in üzerine olsun.
Mekke’nin fethi ve Cuma günümüz mübarek olsun. Hayırlı cumalar dilerim.
Vesselam
Nihat Gülal
