Çocuklarını öyle çok da geçerli sebepleri olmadan kreşlere bırakan anneler, bahane olarak da “çocuk çok erken yaşta kreşe başlayınca sosyalleşiyor, okula başlarken zorlanmıyor” diyorlar.
Çocuk gelişiminde uzmanların üzerinde durduğu önemli konulardan biri de sosyalleşme meselesidir. Genellikle çocuğun sosyalleşmesinden söz edildiğinde akla arkadaşları, okul ortamı, çevresiyle iletişimi geliyor. Halbuki sosyalleşmek uzun bir zincir ise, bu zincirin ilk halkası ailedir. Çocuğun sosyalleşmeyi tecrübe ettiği ilk kişi de, annesidir… Yani özellikle ilk iki yıl süren bu halka sağlam olmazsa, diğerleri çürük olur…
Ayrıca sosyalleşmenin en önemli yolu “Dil”‘den geçer. Peki hiç düşündük mü? Neden kişinin toplum içinde kendini en güzel şekilde ifade edebilmesi için, özgüven sahibi olabilmesi için öğrenmesi gereken ilk dile “Ana-dil” denmiş..?
Demem o ki, sizi zorlamayan ciddi nedenler olmadığı sürece, şu kreş meselesini bir daha düşünün derim. Evet ilk yıllar zor, yorucu. Bazen insanın tahammül sınırlarını zorlayabiliyor. Ama hafızasında bir anne figürüyle sıcak bir yuvada büyümüş bir çocuk ile tanımadığı yabancıların arasında bir kurumda büyümüş çocuk arasında uzun vadede dağlar kadar fark var…
İlk halka sağlıklı olursa, yavrumuz hayatı boyunca toplumun en zayıf halkası olmaktan kurtulacaktır…
Sabredelim, meyvelerini toplayacağız elbet… 
Cemile Tetik
Psikolog/Aile Terapisti
0473/84.80.87
