“Gördün mü bizim eli Zalım Bilal”

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala
On yedimde istedim gedem Balçıka’ya,
Elde değil bırakmadı kader yapıştı yakaya,
Cız dedi yürek emmim oğlundaki fiyakaya,
Ben mi zalım kader mi zalım dostlarım ?
*
Bir heves yetişemedikçe koştum peşinden,
Doyurdum karnım, lakin damak tadı bilmeden,
Babam sayesinde geçtim bir çok ilden,
Bilal mı zalım, kader mi zalım dostlarım ?
*
Ormancı oğluyum kokladım ardıçtan çamdan,
Mûbaşir olak dedik sual olduk bir çok sorudan?
Kazandık velhasılı iş bulamadık adamsızlıktan,
Adamı olanlar mı zalım ben mi zalım dostlarım ?
*
Rızkımızı arayıp kıraathanede demledik çayı,
Pazar pazar dolaşıp kucakladık kasayı,
Elim işte, gözüm gönlüm arzular Avrupa’yı,
Emirdağ alıştı Bilal’e bırakmaz yakayı.
*
Gardaş bacı, komşu, oğlan, kız gitmiş neyime,
Ben doyamayınca gece gündüz hayâlime,
Uzun Çarşı sonu hâldir adresim böyle biline,
Bilal’di adım;bir de zalım dediler dostlarım.
*
Nasip atmış birde imiş geldim Gâvura,
Sahip çıktı eş dost hepsi de sağ ola,
Her gelen dert yanar bitmiş vallah bura,
Kızardım kadere;sustum artık dostlarım.
*
Yüklesen gamlar, kederler çift katlı vapura,
El sürülse Kâbe’ye, Mevlanâ’ya binlerce yatıra,
Hacet kapın kapalı ise olmaz, çırpınma boşuna,
Şükret haline, de ki kader böyleymiş dostlarım.
*
Abdil’im der Bilal emmi hoş gelmişsin,
Hâlimiz ayan… sıla yürekte işte gördün,
Varda selam et Emirdağ’a, de ki iyi ki gitmemişsim,
Sarıl kasaya kamyona, gurbet zor de be dostum.
*
Not: Ahmet Urfalı Hocamın “Şu bizim Zalım Bilal’i ben bir yazımda anlattım bir de şiir dili ile sen anlat Abdil’im” demesi… Hocamla sohbetimiz sonrası kaleme almaya çalıştım… Ahmet Hocama teşekkür ediyorum, böyle bir teşvikte bulunup bu şiirimi kaleme almama sebep olduğu için… Belçika’ya “Balçıka” dememdeki sebep komsu köylerden değirmene un ögütmeye gelen yaşlı nineler “Benim oğlan kız Balçıka’da” derlerdi… ne tatli dilleri vardı gurbetçi analarını gel de unut… Ne hazin ki bizim Balçıka’da çok yuvada maddi olarak bal çıksa da manen emsali gelmemiş İSOT biberinden çok çok acı çeken yuvalar var… Ol demesi ile oluverdiren Yaratan haklarımızda hayreyleye. 2014 Yılı Aralık ayında küçük yaştan beri arzu ettiği Avrupa’ya gezmeye gelen Bilal Okutan amca.
 
Abdil Göktekin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir