Hele anlatayım bir de Emirdağ’ını,
Gurbete giden özler baba ocağını,
Kalanı kalır eker bahçesi bağını,
Derdini türkülere DÖKER Emirdağlı.
**
Avrupa’ya Brüksel’e namını saldı,
Dünyada adını duymayan mı kaldı?
Garibin dertlinin derdine ortak oldu,
Vatan için dünya’yı YAKAR Emirdağlı.
**
Adaçal’a bakınca önce vatan yazar,
Vatanına göz dikeni acımaz ezer,
Kadını sayayla erkek foterle gezer,
Gurbet elde terini DÖKER Emirdağlı.
**
Okur çıkar yuvandan alimi yazarı,
Uzun çarşı da durur her salı pazarı,
Değmesin aman kötü gözlerin nazarı,
Yellibel’in kekiği KOKAR Emirdağlı.
**
Gurbetçi her sene bir ay gelir yurduna,
Ekmek verir hem koyununa hem kurduna,
Derman dağıtır sevdiklerinin derdine,
Elinden geldiğince BAKAR Emirdağlı.
**
Herkes daim ekmeğinin peşine düşer,
Fırında yumurtalı pide güveç pişer,
Sakarya olur hele kükreyip de çoşar,
Yolun sonu gurbete ÇIKAR Emirdağlı.
**
Artırır dişinden tırnağından ne varsa,
Ya baba ocağı ya alır boş bir arsa,
Olmazsa gider Eskişehir ya da Bursa,
Virane evlerini YIKAR Emirdağlı.
**
Şair Ebuzer Özkan
“Emirdağlı”
Paylaş
