Bir yerin şerefi orada yaşayanlardan gelir.
Kentlerinde tıpkı insanlar gibi kimlikleri ve ruhları vardır. Her kent, bir kimlik üzerine kurulmuştur. Kentlere kimliğini veren temel unsur, orada yaşayan insan topluluğunun sosyo-kültürel yapısıdır. Kent, kimliğini orada yaşayan insan topluluğunun yaşanmış ve yaşanmakta olan tarihinden, yöre coğrafyasına katılan kattığı değerlerden alır. Kentle insan arasında mistik bir ilişki vardır.
Bir kentin kimliği; doğal ve yapay çevreden kaynaklanan kimlik elemanları, buelemanların mekânsal öğeleri, tarihi, kültürel değerleri ve düzeyi, mimarisi, sosyal yapısı,coğrafyası, içinde yaşayan uygarlıkları, yerel gelenekleri, hayat biçimi, şu anda yaşayaninsanları, ilk yerleşimden bugüne geçirdiği evreleri, topografyası, bitki örtüsü, iklimi, jeopolitik konumu, yol bağlantısı, başka kültürlereolan açıklığı veya kapalılığı, ekonomik yapısı, barındırdığı canlı türleri, geçirdiği işgaller vesavaşlar, depremler, çevre kentleriyle ilişkileriyle oluşur.Kent kimliği kavramı ; kent simgesi, kent imajı, kent kültürü ve kent algısını da içine almaktadır.
Emirdağ’ın kent kimliği nedir? Sorusuna verilecek cevap, Türkmenlik’tir. Türkmenlik, aynı zamanda, Emirdağ’ı kuran halkın da adıdır. Bu halk, yerleştiği coğrafyayı vatan yapmışını bilmiş, kahramanlığı, yiğitliği, yeteneği ve becerisiyle mukaddes olarak tanımladığı toprağına alın terini damlatmıştır. Dağına taşına anadilinden isimler vererek yöreyi Türkleştirmiştir. Yatır ve türbeleriyle de bu gerçeği pekiştirmiştir. Emirdağ’ın herkes tarafından kabul edilmiş ve beğenilmiş olan simgesi “Topakev” de, Türkmenlik kültürünün somutlaştırılmış bir yansımadır. Öte yandan Emirdağ insanın girişimci ruhu, atılganlığı ve cesurluğuyla bir kent algısı oluşturduğu ortadadır.
320 bin Emirdağlı’nın yalnızca 40 bininin ilçede yaşaması, gurbetçiliği ve göçü işaret etmektedir. Bu durum, Emirdağ imajını pekiştirmektedir. Emirdağ’ın sıradan bir kent olmamasının nedenlerinden biri de nüfusun, gerek yurt içinde ve gerekse yurt dışında çok tanınmasından ileri gelmektedir. Emirdağ, uluslararası bir kent imajını da vermektedir. Annesi babası Emirdağlı olup da ilçede doğmayanlar, kente ait bir hatırası olmayanların bile ‘Emirdağlılık’’ olgusunda birleşmesi ortak kültürel ruhun tezahüründen başka nedir? Bu ruh yapısını, Emirdağ türkülerindeki duygusal söyleyiş ve deyilerde de görmek mümkündür.
Çabuk öfkelenen, öfkesinden çabuk sıyrılan, sevecen, kök değerlerine sahip çıkan, akrabalık ilişkilerini önemseyen, demokrat düşünce yapısına sahip olan Emirdağ kent kimliği, özelliklerini koruyup geliştirerek geleceğe doğru güvenle yürümektedir.
Kent yöneticileri, toplum mühendisliği ile kültürel zorlamalar yapmamalıdır. Sağlıklı kent, olağan sosyo-kültürel bünyeyi sarsmadan devam ettirebilmektir. Bu yoldan sapmaların bedeli ağır ödenmektedir.
Emirdağ, sahip olduğu kültürel ve sosyolojik imkânlarla bir kent kimliği taşımaktadır. Emirdağ, bir marka olma algısı ve imajı oluşturmuş durumdadır. Bilinçli ve stratejik marka olarak kalmak için, marka memleket algısını yönetmek ve güçlendirmek gerekmektedir.
Bu süreç atalar mirası olarak yeni nesillere emanet edilecektir.
Ahmet Urfalı
