Boncuk ile tesbihin farkı nedir? Boncuk boyna asılır, bileğe asılır, boncuktur, oynanır, boncuktur yani camdan yapılır, plastikten yapılır. Tesbih de öyle, camdan olur, plastik de olur, zeytin ağacından olur. Tesbih ile boncuğun arasındaki fark, imamedir.
Biz şöyle diyebilir miyiz, eğer biz tespih olmak istiyorsak, aklı selim, kalbi selim, zevki selim olmak istiyorsak ki bu önemli, tesbih gibi olmalıyız imamesi olan bir şekilde.
Tesbihin aslı boncuk, onu tespih yapan onun imamesi. Demek ki insanın iradesi olmalı. Bu iradeyi irade yapan, aklı selim, kalbi selim, zevki selim dediğimiz, üç unsur bir araya gelince oluyor.
Elimizde, diyelim ki tesbihin ipi inceldi, ya da bir şey oldu, ipi çektin koptu, dağıldı tesbihler bulamadın, bulduğun kadar taktın ama evin içindedir ara yok deyip de, bundan artık tesbih olmaz deyip atacak mıyız? Evin içine düştü, bir yere gitmedi ki yatağın altındadır, bir şekildedir oradadır. Artık kesin bulunamıyor diyorsa, ne yapacağız, tesbih tanesi koyacağız ya da çekirdek koyacağız, hiçbir şey bulamazsak kağıt koyarız. Bu irade. Evet, burada boncuk var, seni kabul ediyorum, sende bu dizimin bir parçasısın demek. Yani şu anda seni bulamıyorum ama sen buradasın, sen bu dizimin bir parçasısın demek, bunu şuna benzettim, her bir tespih tanesi 99, birer can, birer enerji, hepsini var olarak kabul ediyoruz.
Ne kadar ruhu göremesek de, var biliyoruz, sevgi tanımlayamıyoruz ama var, onu yok saymıyoruz, o zaman bugün ana konumuz imame, tesbih, boncuk derken, *var olanı, illa görünsün, görünmesin değil, var olanı ne yapıyoruz, kabul ediyoruz, yok saymıyoruz, dersimizi şöyle yapabiliriz, yok saymama üzerine diyebiliriz. Hiçbir şeyi yok saymamak.
Özet geçelim boncuğu konuştuk. Boncuk ve tespih’i farklı kılan şey ne, imame, o da insanın iradesi ve onu bozmaya çalışan dış etkenler. Onları fark etmek ve düzeltmek. Koptuğu zamanda yerine, yok saymadan, kağıt parçası da olsa, başka bir boncuk da tekrar tesbihi tamamlayıp, imameyi yerine koyup devam etmek. Yani insanın bireysel bütünlüğünü toplayıp, koruyup iradesi ile yolculuğuna devam etmesi.
Bu yazım belki biraz ağır olabilir ama kısaca dostlarım, Kuran’ı Kerim’de bizim düşünmemizi akletmemizi istiyor. Bizde daha çok aklımızı kullanalım.
Fahri Sarrafoğlu
