Bambu ağaçlarının nasıl yetiştiğini bilir misiniz? Ben öğrendiğimde çok şaşırmıştım.
Çinliler bu ağacı yetiştirmek için büyük bir sabır gösteriyorlarmış.
İlk yıl bambu ağacının tohumu ekilir, sulanır ve gübrelenir. Ağaç filizlenmez. İkinci yıl aynı şekilde toprak sulanır ve gübrelenir ama bambu toprağın dışına çıkmaz. Üçüncü ve dördüncü sene yine sabırla aynı işlemler tekrarlanır ama inatçı bambu bir türlü tohumundan sıyrılıp filiz vermez. Ve beşinci yılın sonunda bambu toprağın yüzüne çıkar ve sadece altı hafta içinde kocaman bir ağaca dönüşür.
Peki sizce bu ağaç altı haftada mı yetişti yoksa beş yılda mı? Cevap elbette 5 sene..!
Bu bambu ağacı bana çocukları hatırlattı. Bazı çocuklar sıradan ağaçlar gibidir. Hemen filiz verirler. En ufak ilgiye alakaya tepki verip serpilirler. Ama bazıları bambu ağacı gibidir. Ekersin, sularsın bir türlü yanıt vermez. Okulda başarısızdır. Her şeyi çok zor öğrenir, ağırdır. “Bu çocuktan ne köy olur ne kasaba” denilen türler. İşte onlar daha çok sabır isteyen çocuklardır. Onlar uzun yıllar sadece alıcıdırlar. Öğrenirler, gelişirler ama kimse farketmez. Yalnız sabırla, merhametle, özveriyle sulanmaya devam edilmeleri gerekir. Ve uzun gayretler sonucunda onlar diğer sıradan ağaçlardan daha güçlü ve köklü olurlar…
İlk okul yıllarımda çok tatlı bir arkadaşım vardı. Çok başarısızdı. Sınıfın belki de en zayıf halkasıydı. Diğer zeki çocuklar onunla alay ederdi, onu dışlar, arkadaş olmak istemezlerdi. Sınıf öğretmenimiz de ondan bıkmıştı. Hatta bir gün, arkadaşım öğretmenin sorduğu hiçbir soruya cevap veremeyince öğretmenimiz çılgına dönmüş, onu kollarından tutup sertçe silkelemişti. O gün arkadaşımın yaşlı gözlerine bakıp ağladığımı anımsıyorum.
Ama bu kızın öyle güzel kalpli bir annesi vardı ki. İnatçı, sevgi dolu, okulla ev arasında mekik dokuyan, kızını bir an yalnız bırakmayan, yüzünden gülücükleri düşürmeyen azimli ve en önemlisi kızından ümidini kesmeyen, inancını asla yitirmeyen bir anne… Kızının bir bambu ağacı olduğuna inanmış bir anne.
Bu kıza bugün ne mi oldu? Öğretmen oldu. Öğrencilerine aşık bir öğretmen. Onunla alay eden zeki çocuklar ise liseyi terkedip okulu bıraktılar…
Sabır ve Sevgi… Her şeyin ilacı.
Muhabbetlerimle
Cemile Tetik
Psikolog/Aile Terapisti
0473/84.80.87
