Augsburg Barışı, Kutsal Roma İmparatorluğu’nda Protestanlığın resmen tanınmasını sağlayan bir antlaşmadır ve 25 Eylül 1555 tarihinde, Kutsal Roma İmparatoru V. Karl ile Protestan devletler arasında Augsburg’da imzalanmıştır.
Barışın en önemli maddesi, “Cuius regio, eius religio” (kimin bölgesiyse, onun dini) ilkesini koymasıdır. Bu ilke, bir devletin dinini, o devletin hükümdarının belirlemesini öngörmektedir.
Augsburg Barışı’nın yapılmasıyla Avrupa’daki birçok Hristiyan birliğini de sona ermiştir. Vestfalya Barışı’na kadar Kalvinizm’e ise izin verilmedi.
Augsburg Barışı, “Avrupa egemen devletler sistemine giden yolda ilk adım” olarak tanımlanmıştır. Augsburg Barışı’nın temelinde oluşturulan sistem, 17. yılda çökmüştür, bu da Otuz Yıl Savaşı’nın temel nedenlerinden birisidir.
Barışın diğer maddeleri şunlardır:
- Protestan devletlerin, kendi topraklarında istedikleri dini uygulama özgürlüğüne sahip olmaları.
- Protestan devletlerin, kendi topraklarında Protestan kiliseleri inşa etme ve Protestan din adamları atamaları yapma özgürlüğüne sahip olmaları.
- Protestan devletlerin, kendi topraklarında Protestan okulları açabilmeleri.
Augsburg Barışı, Kutsal Roma İmparatorluğu’nun dinsel birliğine son vermiştir. Bu antlaşma, Avrupa’da Protestanlığın yayılmasında önemli bir rol oynamıştır.
Augsburg Barışı’nın sonuçları şunlardır:
- Kutsal Roma İmparatorluğu’nda dinsel birlik sona ermiştir.
- Protestanlık, Kutsal Roma İmparatorluğu’nda resmen tanınmıştır.
- Avrupa’da Protestanlığın yayılmasında önemli bir rol oynamıştır.
Augsburg Barışı, Avrupa tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Bu antlaşma, Avrupa’da dinsel hoşgörünün gelişmesine katkıda bulunmuştur.
