Gülbeng-i Muhammedî, Alevî-Bektaşî inanışında özel bir yere sahip olan ve Hz. Muhammed’e salavat getirilmesiyle sona eren duadır. “Gülbeng” kelimesi Farsça kökenli olup, “gül sesi, bülbül şakıması” anlamlarına gelir. Yani gülbengler, genellikle ahenkli ve duygusal bir üslupla söylenen duâlardır.
Gülbeng-i Muhammedî’nin Özellikleri
Kısa ve Ahenkli Cümleler: Gülbenglerde cümleler genellikle kısa ve ezgisel bir yapıdadır. Bu sayede hem ezberlenmesi kolaylaşır hem de ritmik bir akış sağlanır.
Salavat-ı Şerife İle Sonlanma: Tüm gülbengler, Hz. Muhammed’e salavat getirilerek tamamlanır. Bu, duanın temel bir özelliğidir ve Hz. Muhammed’e olan saygı ve sevginin bir ifadesidir.
Sabah ve Akşam Okunması: Alevî-Bektaşî inancında sabah ve akşam gülbengleri okunması büyük önem taşır. Bu, günün başlangıcı ve bitişi arasında bir bağ kurmanın ve manevi bir atmosfer yaratmanın bir yoludur.
Anadolu’da Yaşayanların Geleneği: Özellikle Anadolu’da yaşayan yaşlı insanlar, gülbeng okuma geleneğini günümüzde de devam ettirirler. Bu sayede bu önemli kültürel miras gelecek nesillere aktarılır.
Gülbenglerin Önemi
Alevî-Bektaşî inancında duaya büyük önem verilir. Gülbengler, sadece bir dua olmaktan öte, inançlılar için bir ibadet, bir meditasyon ve bir iletişim aracıdır. Gülbeng okumak, kişinin iç dünyasına dönmesini, Allah’a yaklaşmasını ve manevi bir huzur bulmasını sağlar.
Özetle, Gülbeng-i Muhammedî, Alevî-Bektaşî inancının temel unsurlarından biridir. Kısa, ahenkli ve Hz. Muhammed’e olan sevgiyi ifade eden bu duâlar, yüzyıllardır insanların manevi hayatında önemli bir yer tutmaktadır.
Daha fazla bilgi için şu kaynağı inceleyebilirsiniz:
Prof. Dr. Osman Eğri’nin yazısı: https://www.profdrosmanegri.com/bir-gulbang-i-muhammedi/
