“Bab-ı Ali Baskını” olarak da bilinen olay, Osmanlı Devleti’nde 23 Ocak 1913 tarihinde gerçekleşen bir askeri darbe girişimidir. Bu olay, 1913’te gerçekleşen İkinci Balkan Savaşı’nın ardından Osmanlı Devleti’nde siyasi belirsizlik ve hükümet zayıflığı döneminde meydana geldi.
Darbe, Enver Bey ve Talat Bey’in liderliğindeki İttihat ve Terakki’nin, II. Meşrutiyet’in ilanından sonra kurduğu tek parti iktidarının tam anlamıyla yerleşmesini sağlamıştır. Baskın sonucunda Kâmil Paşa Hükûmeti düşürülmüş ve yerine Mahmut Şevket Paşa hükûmeti kurulmuştur. Harbiye Nazırı Nazım Paşa öldürülmüştür.
Bu subaylar, Osmanlı hükümetinin yaşadığı başarısızlıkları ve toprak kayıplarını protesto ederek daha güçlü bir yönetim talep ettiler. 23 Ocak 1913 tarihinde, İstanbul’da Bab-ı Ali bölgesindeki Harbiye Nezareti’ni (Savunma Bakanlığı) ele geçirmeye çalıştılar.
Ancak, darbe girişimi başarısız oldu ve isyancı subaylar tarafından ele geçirilen bina daha sonra hükümet güçleri tarafından geri alındı. Bu olayın ardından birçok darbeci tutuklandı, bazıları öldürüldü ve bazıları da sürgüne gönderildi. Bab-ı Ali Baskını, Osmanlı İmparatorluğu’nda siyasi istikrarsızlığın bir göstergesi olarak kabul edilir ve devam eden dönemde imparatorluğun çöküşüne katkıda bulunan faktörlerden biri olarak görülür.
