2020 yılıyla birlikte pandemi dönemiyle birlikte başlayan kabus halen devam ederken, gün geçmiyor ki, bir vefat haberi almayalım.
Ölümler, pandeminin zirve yaptığı döneminde kovid19’dan kaynaklı iken zayıfladığı şu dönemde daha çok kalp krizi ve beyin felci ya da kanser gibi ağır hastalıklar yüzünden oluyor desek yanılmayız sanırım.
Öyle tahmin ediyorum ki, pandemiden dolayı kaynaklanan bir çok sebep hastalıkların çoğalmasına neden olurken, ağır hastalıkların daha da çetinleştiklerini gözlemler gibiyim.
Hemen hemen herkesin çevresinden birilerinin vefat etti ve vefat etmeye de devam ediyor. Bu son iki buçuk yılda çok sayıda üzücü ölüm haberleri almışımdır ancak bugün aldığım haber belki de ağırlarından bir tanesiydi.
O da Sİnt Amands’ta ikamet eden Davud Yücel kardeşimin ölüm haberi. Bu kardeşimizin ölüm haberini almak bugün bana o kadar acı geldi ki, sormayın gitsin. Bu durum karşısında ne diyeceğimi cidden bilemedim. Bazen kelimeler kıyafetsiz kalıyor dedikleri bu olsa gerek.
***
Davud kardeşimle, bundan 15 sene kadar önce, benim Milli Gazete’ye gönüllü muhabirlik yaptığım, BİF’in ise BİF olduğu yıllarda tanışmıştık. BİF’in sayısız programlar yaptığı bir dönemde ben Milli Gazete adına etkinlikten etkinliğe koşarken, her gittiğim etkinlikte karşıma Davud Yücel’le karşılaşırdım.
Davud Yücel, genellikle BİF’in önemli etkinliklerinde güvenliği sağlayan ekipte yer alırdı. Gücenlikte yer almadığı zamanlarda ise bir koltukta yerini almış sahnede seyreden etkinliği takip ederdi. Sint Amands teşkilatında düzenlenen etkinliklerde ise sunumları o yapardı. Program öncesi ve sonrası hep ayaküstü sohbet ederdik. O beni, Allah için ben de onu çok severdim.
İyi kalpli ve pırlanta gibi bir delikanlı olmasının yanı sıra yürekli ve yiğit bir dava adamıydı.
Bir 27 Aralık Çarşamba günü meydana gelen bir iç kanama sebebiyle kaldırıldığı hastanede, tüm müdahalelere rağmen hayata gözlerini yuman bu güzel insana Rabbim’den gani gani rahmet dilerim. İnşallah Peygamber Efendimize komşu olur. Kederli ailesine ise sabırlar niyaz ederim.
Güle güle güzel yürekli dostum, kardeşim…
Cafer Yıldırımer
