Bir ülkenin alfabesi ile oynar camilerini ahıra çevirip depo olarak kullanır, minaresinden ezanı kısar aslını tahrip eder, âlimlerini darağacında sallandırır, okullarında biremen mızıkacılarını okutursan, ecdadın kabir taşını okuyamayacak hale gelir neslin, avlu duvarında hellik eder cihahanda hüküm süren atanın kabrini.
Sahip çıkmaz geçmişine
Duvar yapar kabir taşını
Yeni rakı yazar içki şişesine
Oynadılar neslimiz ile azizim.
Aydın zannederiz kendimizi “Selamünaleyküm” yerine günaydın, tünaydın demekle. Birbirimize mektup yazıp mesaj atarken birde kısaltı veririz Hak selamını (slm) diye, çok mu zor dönüyor “Selamünaleyküm” demeye dilin..? Yoksa klavyende mürekkep mi kalmadı dua anlamı taşıyan selamı vermekte gücürsünürsün.
Be hey pejmürde özentin kime..?
Aydınım zannedip gitme güme
Örnek geziyorsan sahip çık düne
Kanına, genine işledilermi azizim.
Bir aile reisi okarak, hatun bu elbise sana yakışmıyor, oysa sen “Cennet anaların ayakları altındadır.” Hadisi şerifi ile müjdelenen yaratılmışların yücelerindensin.
Sarmaş dolaş poz vermekte ne..?
Nedir bu haller nisbetin kime..?
Sarıl farza sünnete bak kimliğine
Sıdkınmı sıyrık, bu halinde ne..?
Kişi kendisini tartmalı. Bu tartı vicdan terazisi olmalı. Vicdan terazisi için temel eğitim ailede başlar okulda devam eder yetişince toplumda meyve olur. Nasıl ki, nebadâtın içinde zehirli zehirsiz meyve ot vesair terbiye edilmiş edilmemiş yiyecek içecek var ise insanlar içindede topluma kamuya bulunduğu ülkelere zararları olanlar ve olmayanlar mevcut. Vesselam.
Evladım ayağa dolaşmadan gel evine
Nerede olsan zarar verme kamu malına
Abdil’im kalemin ile vur zalime
İnsan olana tek söz yeter azizim.
Not; Hellik… duvar örerken büyük taşların arasına, boşluklara konulan ufak taş parçalarıdır.
Abdil Göktekin
