Aynası elinde bakar yüzüne,
Doğuştan çekmiş Yaradan sürmeyi gözüne,
Görenler ah ile vurur dizine,
Bulandırır şalvarını Yörük kızı.
*
Yayıkla yoğurdu birleştirip, fişekle çarpar,
Lezzet bilmeyen damak tadın içtikce artar,
Gönlünde bir kıvılcım,kalbin bir başka atar,
Kirpikleriyle vurur Yörük kızı.
*
Tereyağ, bal şöyle dursun,
Yavan yapsa yenir o kızın katmeri,
Sosyetenin sultanı şöyle dursun,
Sevilir Yörük kızının sarışını, esmeri.
*
Bizim yaylaların gülü Yörük kızı,
Misafir olunda görün,öyle ağırlar ki sizi,
Kesekli ayranla doludur helkesi,
Katıkla sarhoş eder Yörük kızı.
*
Görünce hayata umutla bağlanırsın,
Unutur uykuları,bakışlarıyla yatarsın,
Sabahı beklemez,horozdan evvel ötersin,
Çözer dilini Yörük kızı.
*
Bir çamaşır yıykar,kardan beyaz,
İkram ettiği ayran,buzdan ayaz,
Duam oldu,düşmez dilimden niyaz,
Eseri başımda,görünce saçlarım oldu beyaz.
*
Bir çay demlesin şekersiz içersin,
Emir verse,hatırına bin dönüm ekin biçersin,
Ayrılıktan dem vursa,yaşayamaz göçersin,
Ecelin olur Yörük kızı.
*
Kaş altından bakışı,
Kirkiti elinde,tezgahta kilime nakış atışı,
Nereden gördüm, görmez olaydım gün batışı,
Diyarda namlıdır, Yörük kızının oyalı yazma takışı.
*
Atımı mahmuzladım, çardağının önünde,
Koyun yününden çorap örer, şişi elinde,
Çarpıldım endamına, leke yok teninde,
Ölümüm senden olsun be Yörük kızı.
*
Bilekleri maharet dolu,yön verir oklavaya,
Şerbet istemez,alın teri tat verir baklavaya,
Kıyamam yâre,kıskanırım gönlümde saklamaya,
Menekşe,sümbül şöyle dursun, Yörük kızı yeter koklamaya.
*
Tuttuğu gün atımın eğerini,
Abdili’m Yörük kızı yaktı ciğerimi,
Kül edip savursa da ben bilirim değerini,
Sadıktır Yörük kızı, ağlatmaz sevenini.
*
Nere gitse götürür sacını yufkasını,
Çuvalında uğrasını,koltuğunda tahtasını,
Düşünür sayar kayın atasını,
Saygısızlığa perhizdir Yörük kızı.
*
Sendeki iktisat, şehirlide yoktur Yörük kızı,
Yarım soğan, ekmeğe katık edersin tuzu,
İsyan bilmez, esirğemezsin erinden güler yüzü,
Vallahi neslin tükeniyor be Yörük kızı.
*
Ardıç ile meşeden almış havasını,
Disiplinlidir tanırım ben anasını,
Ne demiş atalar, bak anasına al kızını,
Ben böyle bilirim Yörük kızını.
*
Son sözüm,yoktur fazla söze hacet,
Varsa müşkülünüz,edin Yörük kızına müracat,
Yayla güzelini Avrupa’ya ettiler ihracat,
Ödün vermez Yörük kızı, hamarat mı hamarat.
Abdil Göktekin
