Geçen hafta sonu bankamın internet bankacılığı sistemindeki değişikliği için bir eğitime katıldım. Banka işlemleri için günümüz Avrupa’da neredeyse bankaya hiç uğrama gereksinimi kalmadı. Vezne hizmetini, faks ve telefon hizmeti daha sonra internet bankacılığı ve şimdi de akıllı telefon aplikasyonları devr alıyor. Banka kartına bile neredeyse ihtiyaç kalmayacak, akıllı telefonlar QR kodu taramasıyla ödemeleri gerçekleştirebiliyor.
Çağımız işlemler okadar çabuk gelişiyor ki teknolojiyi takip edemeyen artık bir engelli gibi günlük hayatımızda gerçekleştirdiğimiz bir çok işlev artık dijital ortama dönüştürülüyor. Bu gelişimi takip etmek, yeni işlevleri öğrenmek ve uygulamak artık standart oluyor.
Bankamın müşterilerine sunduğu online bankacılık eğitiminde yirminin üstünde katılımcı vardı ve tek Türk ve hatta en gençleri ben olmam beni şaşırttı. Bir de 80 yaşlarında Belçikalı bir adam elinde çantasında diz üstü bilgisayarla ders lokaline girince şöyle bi geriledim açıkçası. Bu yaşlarda Avrupalı ihtiyarları bankacılık eğitimlerinde değil huzur evlerinde yalnızlığa terk edilmiş bekliyorduk. Bu delikanlı da nerden çıktı?
Türk ihtiyarlarımızı eğitimlerde, konferanslarda, spor salonlarında, gönüllü hizmetlerde, gezilerde pek göremiyoruz Avrupa’da ki bu tür faliyetler Avrupalı emeklilerin yeni işleri ve güçleri. Hayat boyu sağlıklı yaşam, bilinçli düşünce, katılımcı toplumun parçası olan Avrupalı ihtiyarlayınca bu alışkanlıklarını devam etmeye çalıştıklarını gözlemliyoruz.
Modern çağımızda aktif yurttaşlık vatandaştan beklenen hem kendi hayatını hem de toplumu olumlu etkilemesi için bir yaşam stili. Bu çağda Avrupalı ihtiyar mı yoksa Türk ihtiyar mı, Kim daha delikanlı?
Yücel Kahraman
